خرید اینترنتی

خرید اینترنتی  یکی از انواع روش‎های انجام تجارت الکترونیکی است. اگر بخواهیم به طور کلی بگوییم واژه ی  تجارت الکترونیکى به معاملات الکترونیکى اشاره دارد که از ازطریق شبکه‌هاى ارتباطى انجام مى‌پذیرد.
در آغاز، خریدار یا مصرف‌ کننده در اینترنت به جستجوی یک مغازه مجازی می پردازد و از طریق خود وب سایت یا پست الکترونیکی سفارش کالای مورد نظر خود را می دهد و در نهایت آن را تحویل می گیرد. مشخص است که به این ترتیب فرآیند کلی چرخه ی خرید کالا به سادگی و سرعت صورت می گیرد. صورت حساب نیز به صورت نقدی و از طریق درگاه های الکترونیکی انجام می شوند. یا خریدار از طریق کارت اعتباری به کارت فروشنده واریز و شماره پیگیری را در اختیار او قرار می دهد. این روند شامل خرید پستی هم می شود که مصرف کننده پول را در خانه به پست تحویل داده و سپس کالا را دریافت می کند. تجارت الکترونیک درواقع فرآیند خرید و فروش محصولات و خدمات برروى شبکه اینترنت مى‌باشد و مى‌توان آن را به چند گروه: تجارت بین بنگاه و مصرف‌کننده یا مشترى (B2C)، تجارت بین بنگاه و بنگاه (B2B) و تجارت بین مصرف‌کننده و مصرف‌کننده (C2C) تقسیم نمود. که در این میان فعالیت‌هاى تجارى عمدتاً در چارچوب B2B و B2C متمرکز گردیده‌اند. هرچند در آینده فعالیت‌هاى تجارى B2A و C2A نیز قابل پیش‌بینى مى‌باشند که در ادامه به معرفى هریک پرداخته شده است.
 

خرید اینترنتی  یکی از انواع روش‎های انجام تجارت الکترونیکی است. اگر بخواهیم به طور کلی بگوییم واژه ی  تجارت الکترونیکى به معاملات الکترونیکى اشاره دارد که از ازطریق شبکه‌هاى ارتباطى انجام مى‌پذیرد.
در آغاز، خریدار یا مصرف‌ کننده در اینترنت به جستجوی یک مغازه مجازی می پردازد و از طریق خود وب سایت یا پست الکترونیکی سفارش کالای مورد نظر خود را می دهد و در نهایت آن را تحویل می گیرد. مشخص است که به این ترتیب فرآیند کلی چرخه ی خرید کالا به سادگی و سرعت صورت می گیرد. صورت حساب نیز به صورت نقدی و از طریق درگاه های الکترونیکی انجام می شوند. یا خریدار از طریق کارت اعتباری به کارت فروشنده واریز و شماره پیگیری را در اختیار او قرار می دهد. این روند شامل خرید پستی هم می شود که مصرف کننده پول را در خانه به پست تحویل داده و سپس کالا را دریافت می کند. تجارت الکترونیک درواقع فرآیند خرید و فروش محصولات و خدمات برروى شبکه اینترنت مى‌باشد و مى‌توان آن را به چند گروه: تجارت بین بنگاه و مصرف‌کننده یا مشترى (B2C)، تجارت بین بنگاه و بنگاه (B2B) و تجارت بین مصرف‌کننده و مصرف‌کننده (C2C) تقسیم نمود. که در این میان فعالیت‌هاى تجارى عمدتاً در چارچوب B2B و B2C متمرکز گردیده‌اند. هرچند در آینده فعالیت‌هاى تجارى B2A و C2A نیز قابل پیش‌بینى مى‌باشند که در ادامه به معرفى هریک پرداخته شده است.

در تعریف دیگر تجارت الکترونیک انجام کلیه فعالیتهای تجاری با استفاده از شبکه‌های ارتباطی کامپیوتری، به ویژه اینترنت است. تجارت الکترونیک، نوعی، تجارت بدون کاغذ است. به وسیله تجارت الکترونیک تبادل اطلاعات خرید و فروش و اطلاعات لازم برای حمل و نقل کالاها، با زحمت کمتر و مبادلات بانکی با شتاب بیشتر انجام خواهد شد. شرکتها برای ارتباط با یکدیگر،محدودیتهای فعلی را نخواهند داشت و ارتباط آنها با یکدیگر ساده تر و سریع تر صورت می‌پذیرد. ارتباط فروشندگان با مشتریان نیز می‌تواند به صورت یک به یک با هر مشتری باشد. به عبارت دیگر، تجارت الکترونیک نامی عمومی برای گستره‌ای از نرم افزارها و سیستم‌ها است که خدماتی مانند جستجوی اطلاعات، مدیریت تبادلات، بررسی وضعیت اعتبار، اعطای اعتبار، پرداخت به صورت روی خط، گزارش گیری و مدیریت حسابها را در اینترنت به عهده می‌گیرند. این سیستم‌ها زیربنای اساسی فعالیتهای مبتنی بر اینترنت را فراهم می‌آورند. هدف از بکارگیری تجارت الکترونیک، ارائه روشی جدید در انجام امور بازرگانی می‌باشد. به واسطه این روش، تاجران قادرند که محصولات و خدمات خود را به شکل تمام وقت و به تمام خریداران در سرتاسر جهان - مستقل از مرزهای جغرافیایی و ملیتها -عرضه کنند.
بسیاری از مردم، تجارت الکترونیک را منحصر به خرید و فروش از طریق شبکه اینترنت می‌دانند، در حالیکه این امر فقط بخش کوچکی از تجارت الکترونیک را تشکیل می‌دهد و این مفهوم اکنون گستره وسیعی از جنبه‌های مختلف تجاری و اقتصادی را دربرگرفته‌است. به سادگی می‌توان هرگونه فعالیت تجاری و مالی بین موسسات و افراد مختلف را در حیطه تجارت الکترونیک گنجاند.
تجارت الکترونیک روش دیگری برای تبادلات الکترونیکی اطلاعات و انجام مبادلات تجاری است که یک پل الکترونیکی را بین مراکز تجاری ایجاد کرده‌است. تجارت الکترونیک با حجم کمتری از اطلاعات که لزوما در قالب یکسانی نبوده و بین مردم عادی رد و بدل می‌شود، سر و کار دارد. تجارت الکترونیک در ابتدای پیدایش خود، چیزی بیش از یک اطلاع رسانی ساده تجاری نبود و هرکس می‌توانست محصولات خود را با استفاده از صفحات وب بر روی اینترنت تبلیغ نماید. آمار منتشره از ۵۰۰ شرکت نشان می‌دهد که حدود ۳۴ درصد از آنها در سال ۱۹۹۵ و حدود ۸۰ درصد در سال ۱۹۹۶ از روش فوق برای تبلیغ محصولات خود استفاده کرده‌اند.تا پایان سال ۲۰۰۱ بیش از ۲۲۰ بیلیون دلار معاملات مالی توسط صدها سایت تجاری بر روی اینترنت انجام پذیرفت.